Σχόλια για επιστολή γονέων της 10/10

ΣΧΟΛΙΑ για την επιστολή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων με αριθμ. πρωτ.:19/10‐10‐2013

  Προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και το σύνολο των Γονέων και Κηδεμόνων των Μαθητριών και Μαθητών του 1ου  Γυμνασίου Χολαργού.
  Οι προθέσεις των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και η προσφορά του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στη λειτουργία, στην ανάπτυξη και στην εικόνα του σχολείου αποτελούν αντικείμενα πέραν οποιασδήποτε αμφισβήτησης, αφού πιστοποιούνται από έργα και πολλές ώρες ανιδιοτελούς προσφοράς.
  Στο κείμενο όμως της πρόσφατης επιστολής (αρ. πρωτ.: 19/10‐10‐2013) υπάρχουν ανακρίβειες και...
εκφράσεις  που  θίγουν  ευθέως  το  σχολείο  και  τους θεσμούς οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την οργάνωση και τη λειτουργία του (Σύλλογο Διδασκόντων και Διευθυντή). 

  Ως διευθυντής είμαι υποχρεωμένος να αποκαταστήσω την αλήθεια σε ορισμένα από τα θέματα που θίγει η απόφαση της Γενικής Συνέλευσής σας:

    1.  Την  πρώτη  παράγραφο  της  επιστολής  στην  οποία  περιγράφονται  οι  ελλείψεις που υπήρχαν τη χρονική στιγμή της σύνταξης της επιστολής, προσυπογράφω. Σημειώνω όμως ότι η περιγραφόμενη κατάσταση έχει ήδη αλλάξει. Στο πλαίσιο ενός γραφειοκρατικού, συγκεντρωτικού και δύσκαμπτου συστήματος τοποθετήσεων που υφίσταται στον χώρο μας εδώ και δεκαετίες  τα σχολεία και οι οικογένειες πάντα (και όχι μόνο φέτος) ταλαιπωρούνται, ενώ θα  ανέμενε  κανείς  από  τον  Ιούνιο  της  προηγούμενης  χρονιάς  όλες/όλοι  οι εκπαιδευτικοί να γνωρίζουν τη θέση που θα απασχοληθούν κατά την επόμενη σχολική χρονιά.

    2.  Είναι ανακριβές ότι το σχολείο μας « … σε αντίθεση με τα υπόλοιπα σχολεία της περιοχής  δεν έχει καταφέρει να μπει σε πλήρη λειτουργία …» (sic). Το ορθό είναι ότι κανένα σχολείο της περιοχής μας και τα περισσότερα σχολεία στην Ελλάδα δεν είχαν μπει σε πλήρη λειτουργία (και πολλά δεν έχουν μπει ακόμα) τη χρονική στιγμή σύνταξης της επιστολής.

    3.  Η  διαπίστωση « … έλλειψης οργάνωσης και αρτιότητας … » (sic), του σχολείου είναι ορθή αν οι έννοιες της οργάνωσης και αρτιότητας ορίζονται ως η κατάσταση  της  λειτουργίας  πλήρους  ωραρίου. Είναι προφανές όμως ότι οι έννοιες αυτές στην Οργανωτική και Διοικητική των Σχολείων, αλλά και στην πράξη, καλύπτουν ευρύτερο τομέα της ζωής του σχολείου, όπως:

• διδακτική πράξη, 
• προετοιμασία μαθημάτων και εκπαιδευτικών χώρων,
• διαχείριση καθημερινών προβλημάτων, 
• προετοιμασία σχολικών εορτών και καινοτόμων δράσεων,
• συνεργασίες με γονείς, 
• συνεργασίες με φορείς και αρχές, 
• διεκπεραίωση γραφειοκρατικών διαδικασιών με τη δημόσια διοίκηση, 
• διαχείριση μετεγγραφών, 
• εργασίες  συντήρησης  και  αποκατάστασης  βλαβών  και  ζημιών (επισκευές  και  αντικαταστάσεις  κλειδαριών, αποφράξεις  υδραυλικών, επισκευές  κουφωμάτων, συντήρηση εγκατάστασης υπολογιστών, κ.ά.),
• εξυπηρέτηση  αιτημάτων  παλαιών μαθητών  για  χορήγηση  εγγράφων και βεβαιώσεων, 
• συνεργασία με προμηθευτές, 
• πρώτες βοήθειες σε μικροτραυματισμούς, 
• διεθνείς συνεργασίες, κ.ά. 

Η ζωή αυτή του σχολείου αδικείται όταν χαρακτηρίζεται ότι στερείται οργάνωσης και αρτιότητας.

     4.  Η έκφραση « … χαώδης κατάσταση … » (sic) είναι ανακριβής και αδικεί ένα σχολείο  το  οποίο  καθημερινά  δέχεται  συγχαρητήρια  από  τους  επισκέπτες του  για  τη  λειτουργία  και  τη  γενική  εικόνα  της  καθημερινότητάς του. Οι υπαρκτές  αδυναμίες  και  ελλείψεις  μας  δεν  έχουν  σχέση  με  την  κατάσταση που περιγράφει η λέξη «χάος».

(χάος: κατάσταση πλήρους συγχύσεως και αταξίας (Μπαμπινιώτη, Γ.: Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας)

    5.  Η  έκφραση « …  έλλειψη  προγράμματος … » (sic) είναι ανακριβής.  Το  πρόγραμμα δεν ελλείπει, δεν απουσιάζει. Το ορθό είναι ότι το πρόγραμμα καλύπτει τις διδακτικές ώρες που μας επιτρέπουν οι διατεθείσες και διατεθέντες εκπαιδευτικοί. Αυτές οι διδακτικές ώρες τη χρονική στιγμή σύνταξης της επιστολής ήταν 5‐6 ανά τμήμα  και ανά ημέρα και σήμερα είναι 6‐7. Επομένως, κατά τη χρονική στιγμή σύνταξης της επιστολής υπήρχε ποσοστό κάλυψης  του  προγράμματος 71%‐86%, ενώ σήμερα το ποσοστό κάλυψης είναι 86%‐100%.

    6.  Στο σχολείο δεν επικρατεί « … ομιχλώδης κατάσταση … » (sic), αλλά καθαρός ουρανός  και  λαμπρό  φως!  Αυτό  τουλάχιστον  βιώνω  εγώ  ως  αντανάκλαση μέσα από τα μάτια των μαθητριών και μαθητών μας. Αυτό βιώνω και από τις συχνές επισκέψεις, ειδικά τις ημέρες της κατάληψης των Λυκείων, των αποφοίτων μας, όταν ένα, δύο και τρία χρόνια μετά από την αποφοίτησή τους μας επισκέπτονται εκφράζοντας, σχεδόν στερεοτυπικά, ζεστά και γλυκά συναισθήματα για τα χρόνια που έζησαν κοντά μας.  Όταν  μας  επισκέπτονται για να μας συμβουλευτούν ή για να μοιραστούν απορίες,  ανησυχίες  και αγωνίες. Όλα αυτά τα παιδιά,  τα  παιδιά  σας  και  τα  παιδιά  μας, βλέπουν φως και μπαίνουν στο σχολείο … όχι ομίχλη.

    7.  Είναι ανακριβής η έκφραση « … περαιτέρω διάλυση του σχολείου … » (sic) με την οποία εκφράζεται ο υπαινιγμός ότι βρισκόμαστε ήδη σε διαδικασία διάλυσης. Φυσικά, δεν είναι δυνατόν να δεχτώ ότι βρισκόμαστε σε τέτοια κατάσταση. Μια τέτοια παραδοχή θα αμφισβητούσε και θα αναιρούσε την επαγγελματική και επιστημονική υπόστασή μου, την καθημερινότητα που ζούμε και την εμπιστοσύνη των γονέων και κηδεμόνων που μας εμπιστεύονται τα παιδιά τους. 

    8.  Τα  περισσότερα  από  τα  υπόλοιπα  σημεία  της  επιστολής  στα  οποία  τονίζονται τα δικαιώματα των Ελλήνων, οι συνταγματικές επιταγές και το διεκδικητικό  πλαίσιο,  με  βρίσκουν  σύμφωνο  ως  προς  το  περιεχόμενό  τους. Θεωρώ όμως ότι η κατάχρηση του σχήματος της υπερβολής,  ως  προς  το  ύφος, αδυνατίζει τη δύναμη των επιχειρημάτων.

   Το σχολείο δεν βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης. Λειτουργεί ικανοποιητικά με πλήθος  υπερβάσεων  πέραν  των  συμβατικών  υποχρεώσεων  και  σημαντικής εθελοντικής  προσφοράς  από  πλευράς  των  συναδέλφων  εκπαιδευτικών για να  ανταποκριθούν  στις  απαιτήσεις  και  προσδοκίες  σας, στα αιτήματα των μαθητριών και μαθητών μας και στα ελλείμματα που παρατηρούνται μέσα στη συγκεκριμένη οικονομική και κοινωνική συγκυρία. Τα ελλείμματα αυτά μπορούμε να τα εντείνουμε με άστοχες ενέργειες ή να τα αντιμετωπίσουμε με κοινές δράσεις τις οποίες σας καλώ να συνεχίσουμε.

Ο ευτυχισμένος διευθυντής ενός φωτεινού σχολείου,
Ανδρέας Δημητρόπουλος

Σημείωση διαχειριστή ιστολογίου : Δεν ήταν δυνατόν να σας παρατεθεί το ίδιο το πρωτότυπο κείμενο στα πλαίσια του χώρου της ανάρτησης (post) λόγω των δυνατοτήτων που δίνει  η υπηρεσία του ιστολογίου (blogger) αλλά και του τύπου του αρχείου του πρωτότυπου κειμένου (pdf). Όποιος όμως επιθυμεί να το διαβάσει και στην πρωτότυπη μορφή του με την υπογραφή του διευθυντή, μπορεί να το βρει εδώ.